Het is alweer 2010 wat gaat alles toch snel.
Door de tijd en ervaringen heen zou je toch gaan denken dat mensen beter gaan nadenken helaas is dit niet het geval bij veel.
Zo lees ik graag op Kynologie op de korrel dit is echt een zeer interessant en informatief blog waar erg leuk wordt geschreven.Zo had ik pas ook gereageerd op een item waar iemand onder een nepnaam José schrijft en daardoor haar mening duft te geven.
Ik heb een sterk vermoeden wie dit is en dit is echt iets voor dit persoon.
Er stond niks verkeerds in mijn schrijven echter vond iemand die zich waarschijnlijk sterk aangesproken voelde het nodig om te gaan klagen en kon de moderator niks anders doen dan mijn stukje te verwijderen.
Daarom zet ik het stukje wel op mijn blog aangezien er niks verkeerds of gelogen in staat.
"Jose,
Dit heeft zeer zeker ook te maken met de 2e rasvereniging (gaat in dit geval over de nizinny) zij willen nml serieus als 2e gezien worden vandaar dat ik ook hen het onderzoeks resultaat had toegestuurd.En dan mag ik ook een reactie verwachten.Als men zich persoonlijk voelt aangesproken heeft men misschien wel iets te verbergen.Op de ziekte van mijn hond na is mijn hond precies zo geworden als ik verwachte.Als men alleen eerlijker was geweest tegen mij dan was er niet met mijn hond gefokt en waren er dus geen pups geweest waarvan er een op 4 jarige leeftijd aan een ernstige karakterstoornis is overleden en een die op driejarige leeftijd al blind was en is overleden aan epilepsie.
Je mag me ook mailen als je meer dwars zit en dan graag onder je eigen naam."
Afgelopen maandag waren Daika en Kieran aan de beurt voor hun jaarlijkse dierenarts controle.
Met Kieran was alles prima in orde.
Van Daika kan ik helaas niet hetzelfde zeggen.Door haar rechter oog ziet ze bijna niks meer.Daar ik had vernomen dat er binnen Daika der lijn ook hart problemen voorkomen heeft de dierenarts haar hart onderzocht en gelukkig is deze ok.
Haar ziekte krabbelt langzaam nog steeds verder en ik hoop dat dit langzaam blijft gaan want ik kan mijn meisje echt nog niet missen.
De natuur is nu toch zo verschrikkelijk mooi dat je bijna zou willen dat het zo blijft.
Ik kan er ook geen genoeg van krijgen en neem elke keer de camera weer mee naar buiten.Vind het zeer relaxt om in het bos te wandelen met de kinderen en de honden we gaan dan van het pad af en struinen over de paadjes waar je normaal als er geen sneeuw ligt niet komt.
Binnenkort hebben we met Daika onze jaarlijkse afspraak weer bij de dierenarts.
Ze wordt dan buiten de standaard controle gecheckt op de voortgang van haar aandoening.
De lijn waar Daika uit komt is nu niet bepaalt gezond te noemen en toch hoorde ik vandaag weer dat men gewoon ermee door fokt .Het is werkelijk onbegrijpelijk.
Dit heeft in mijn ogen niks meer te maken met hart voor het ras.
Men verbeterd hiermee niet het ras men vermeerdert het hooguit.
Gelukkig zijn er ook fokkers die wel verder nadenken en niet alleen op kleur of uiterlijk fokken maar de gezondheid ook erg belangrijk vinden.
