Fijne feestdagen

Het jaar is alweer bijna om en we beginnen bijna aan het jaar 2009. Is veel gebeurd het laatste jaar leuke dingen maar helaas ook minder leuke. Gelukkig hadden de leuke dingen de overhand. Afgelopen week hebben we onze auto ingeruild voor een andere dit keer is het een Hyundai Tucson geworden de auto die zowel har als ik erg aantrekkelijk vonden. Tibby is helemaal thuis en vermaakt zich erg goed met alles en iedereen. Daika gaat redelijk mijn zoek toch gaat erg goed en heb een leuk en interesant contact met een aantal buitenlandse fokkers die mij erg veel wisten te vertellen over de erfelijkheid en aandoeningen bij de nizinny.Blijkt dat in nederland op een enkele fokker na de fokkers erg gesloten zijn met het wel en wee van hun honden.Jammer want als je alles deelt kan je lijkt mij alleen maar betere en gezondere nizinny's fokken. Ik fok niet meer en denk ook niet dat ik het snel weer zal op pakken wat ik hiermee wil bereiken is dat men wakker wordt en beter gaat kijken welke lijnen men mee fokt en zich niet blind staart op wat de hond heeft behaald want dit is geen gezondheid garantie.De fokkers die ik in mijn vrienden kring goed ken doen dit gelukkig wel. Andere fokkers die het niet op prijs stellen dat ik Daika der lijn uitzoek hebben naar mijn mening wat te verbergen anders zouden ze er geen probleem mee hebben. Van hieruit wens ik iedereen Fijne feestdagen en een gelukkig maar vooral gezond 2009.

Adoptie

Zoals eerder in mijn blog geschreven hebben wij adoptie dieren van Stichting AAP. Ons laatste aapje Djupatti heeft een goed onder komen gekregen in Portugal bij een jongechtpaar dat daar een dierenpark heeft opgericht.Djupatti met haar hele groep mocht daar naartoe.Ze zitten daar tussen de kurkbomen en eucalyptus in een buiten verblijf van 600 vierkant meter en de binnen verblijven zijn iets kleiner.De warmte in Portugal is goed voor de vacht van Lampong aap. En daar is daar dan ons nieuwe aapje Calimero. Calimero is geboren in een Italiaans prive dierenparkje in 1990. Toen hij een half jaar oud was kwam hij bij mensen te wonen waar hij in een kleine kooi moest verblijven, af en toe mocht hij loslopen. Maar rond zijn 6e jaar kwam Calimero in zijn puberteit en beet alle gezinsleden waaronder ook de hond van de familie. Daarna was Calimero niet meer welkom in dit gezin. In november 1996 is hij bij AAP gekomen en kwam terecht bij de groep van Coco, deze groep bestond uit 10 dieren. Afgezien van zijn hevige agressie tegen mensen vertoonde Calimero geen abnormaal gedrag. Hij was rustig en keek graag de kat uit de boom. Inmiddels heet Calimero zijn sociale vaardigheden verbeterd en zit nu wederom in een groep op een van de Apeneilanden. Samen met 5 mannen: Lazaros, Glenn, Nikos, Dima en Ino. Calimero is een wijs man geworden tussen al die mannen! Stichting AAP Sinds kort hebben de kinderen na hun eerste adoptie diertje ook een nieuwe. Ze hadden Bejala een Kaukasuseekhoorn en deze heeft een onder komen gevonden bij een dierentuin in het Franse plaatsje Spay.Hun tweede adoptie diertje is een mexicaanse grondeekhoorn geworden haar naam is Michel.

Korte biografie Kieran

Vijf jaar geleden is Kieran als kitten bij ons komen wonen. Kieran is een Devon rex.Toen Kieran hier in huis kwam liet hij meteen zien hoe hij was en over honden dacht.Zijn naam werd al snel tiran aangezien hij met regelmaat de aanval inzette naar de honden.Lizzy ons Cavaliertje was toen al op leeftijd en Kieran vond het erg leuk om tegen haar achterpoot te tikken zodat ze uit balans raakte.Met Dana had hij in het begin een hele goede relatie wat later helaas verdween.Voor Daika heeft hij groot respect want Daika laat niet met zich sollen en dat weet Kieran.Het geen soms leuke tafereeltjes opleverd.

Korte biografie Daika

Daika is destijds bij ons gekomen met in ons achterhoofd er misschien mee te gaan fokken.
Daika der moeder heet Pennon's Iwona en haar vader heet Bardzo mi milo jestem Cwany Jerzy.
Om dat te kunnen bereiken ben je ook verplicht oa shows te lopen dus hebben wij toen Daika daarvoor de leeftijd had een aantal shows gedaan waar Daika het niet slecht deed en zelfs na een aantal keer gelopen te hebben een 1U behaalde.Zo ben je ook verplicht om mee te doen aan de inventarisatie van de ras vereniging.Daika is voor een nizinny net aan de maat en daar ze bij de eerste keer niet werd gemeten kwam ze niet door de keuring heen.De tweede keer werd het wel gedaan en werd ze goed gekeurd.Andere nizinny fokkers waren ook enthousiast bij onze beslissing om met Daika een nestje te willen.Showen heeft Daika echter nooit leuk gevonden en zijn we er ook mee gestopt mede ook vanwege onze gezins situatie was het niet goed te combineren.Daika is een lieve vrolijke,intelligente en sociale hond die graag wat voor je doet.De ras standaard zegt dat een nizinny terug houdend is en bij Daika is dat wat sterker dan normaal.We hebben bewust naar een reu uit het buitenland gezocht omdat we vonden dat de lijnen in nederland te veel bij elkaar voor kwamen.De reu van onze keuze is een gezonde reu en we hebben alle gezondheids onderzoeken destijds gekregen.Daika voelt zich heerlijk hoe alles hier thuis nu loopt en geniet van haar dagelijkse boswandeling.

Ze is er

Twee weken geleden hebben we Tibby opgehaald.Na twee dagen alles een beetje eng gevonden te hebben herstelde ze zich er begon alles leuk en interessant te vinden. De eerste nacht heeft ze heel even gepiept toen ze in de bench zat.En om vier uur wou ze een plasje doen.Verder heeft ze geen een nacht meer gepiept en slaapt ze heerlijk door tot wij naar beneden komen.Tussen Tibby en Daika gaat het ook erg goed.Daika heeft haar helemaal geaccepteerd.Ze heeft alleen moeite met Tibby als deze een gekke bui heeft en aan Daika der staart gaat hangen.Agelopen vrijdag voor Tibby der apk naar de dierenarts geweest en ze is helemaal goedgekeurd.

Bijna

Bijna is het dan zover en gaan we onze kleine pup halen. We kijken er allemaal hier thuis naar uit.Ben heel benieuwd hoe Daika het gaat vinden. Afgelopen week zijn we weer wezen kijken bij haar en ze reageert al goed op haar naam.Ze houd erg van knuffelen en kusjes geven.Renée had dit keer haar vriendinnetje meegenomen die erg met ons meeleeft en uitkijkt naar wanneer Tibby dan eindelijk hier komt.Jari vind het maar niks zo naar voor hem vreemde mensen dus die was bij oma. Kieran had het van de week ook weer druk met het begluren van de duiven in onze tuin die totaal niet bang aangelegd zijn.Ze zitten gewoon vlak voor zijn neus voor het raam tot grote frustratie van Kieran.

Tibby

Ook al voelt het best raar om over een nieuwe hond te praten maar over een paar weekjes komt bij ons Tibby wonen. Afgelopen zomer begon het langzaam weer een beetje te kriebelen voor een nieuwe hond erbij. In eerste instantie was de keuze al een tijdje bekent het zou een Bearded collie worden en als deze alleen zou komen te staan dan zou er een klein hondje bij komen maar daar we nu allemaal een klein hondje miste in huis en Daika nog het meest hebben we besloten dat er eerst een klein hondje komt. We het dus eigenlijk omgedraaid want de beardie komt er echt nog wel. Daika is opgevoed door Lizzy de Cavalier die we hebben gehad. Als Daika buiten is loopt ze tegen elk klein hondje heel zielig te janken. Lizzy is drie jaar geleden overleden en Daika is daar echt ziek van geweest. Daika der ogen zijn niet meer al te best en bij grote honden is ze soms erg onzeker. Vooral bij ons in huis. Tibby is van het merk Lhasa apso. Ze is heel wijs en erg lief en knuffelig.

Onbegrijpelijk

18 september was het al weer een jaar geleden dat we van Dana afscheid hebben moeten nemen.Ze wordt hier thuis nog steeds enorm gemist......................

8 jaar

Vandaag 10 september is het al weer 8 jaar geleden dat Daika werd geboren. Daika doet het redelijk haar oogjes gaan gelukkig maar langzaam achteruit. Verder is ze een blije meid en ik hoop dat we nog lang van haar mogen genieten. Sinds vorige week hebben we elke dag een nieuwe gast in de tuin nml een witte duif. Hij of zij is zo tam dat het uit mijn hand eet. Elke middag komt hij langs en wacht totdat ik wat in het vogelhuisje neerleg. Onze tuin is bijna een dieren paradijsje zo hebben we als vaste gasten muisjes en een egel.

Annemiek

Zoeen 8 jaar geleden leerde ik je kennen via clubs bij hetnet waar ik lid werd bij Bearded boefjes.Niet lang daarna op een show waar ik met mijn Daika begon met showen. Zo volgde de wandelingen via de Bearded Collie vereniging en de forum wandelingen. Na clubs kwam de Vrienden van de Bearded Collie waar een forum bij zit en ook wandelingen werden georganiseerd.Je leefde voor je Beardies ze waren je alles. Nu heeft Pardoes pupjes gekregen waar jij niet meer van kan genieten want je bent er niet meer. Afgelopen zondag zijn we wezen kijken en ow wat zijn ze mooi en wat is Pardoesje een trotse mama. Lieve Annemiek je was recht voor zijn raap met je mening en je had een heerlijk gevoel voor humor die we enorm zullen gaan missen.Ik ben trots dat je tot mijn vriendenkring behoorde. Rust zacht.........

Schotland

Onze vakantie ging dit jaar naar het mooie Schotland.
We hadden een huisje in het dorpje Port of Menteith met uitzicht op de enigste Lake is Schotland nml Lake of Menteith.Werkelijk een klein paradijs op aarde.
Elke dag kwamen de tamme eenden langs voor een stukje brood.
In het gezellige stadje Stirling hebben we Stirling Castle
bezocht en later in de week de 246 treden van het Wallace monument beklommen.
Zware klim maar eenmaal boven heb je dan ook een adembenemend uitzicht.
Het Schotse volk heeft het Wallace monument gebouwd ter ere en nagedachtenis van
hun held William Wallace.
In het dorp Aberfoyle hebben we een demo herding gezien en ons uitgeleefd in het winkeltje met allemaal Schotse spulletjes.
Naar Doone Hill gewandelt dat is een elfen boswandeling en ongeveer op het hoogste punt kom je bij een wensboom met allemaal lintjes.Die zijn van mensen die daar zijn geweest en met een lintje een wens hebben achter gelaten.
Natuurlijk Edinburgh bezocht en wauw wat is dat een mooie stad met enorm veel nostalgische gebouwen.Allemaal op loop afstand midden in de stad.
In Edinburgh Castle een schitterend schouwspel gezien tussen de twee schotse clans Douglas en Hamilton's.
Het dorpje Killin is bij een waterval en het dorpje heeft leuke schotse huisjes.
Het ligt redelijk de Hihglands in maar helaas kwamen we niet veel Schotse hooglanders tegen.
We zijn ook naar de grootste en enigste bootlift in de wereld geweest.
Deze staat in de stad Fallkirk en is indrukwekkend om te zien.
De laatste dag hebben we gewandeld bij Loch Katrine heel mooi en sprookjesachtig.
Het moeilijk om over te brengen hoe het daar was dat moet je zelf meemaken.
Het schitterende land met zijn verschrikkelijk aardige mensen.
De twee weken waren snel om en veels te kort.
We gaan dan ook zeker terug en dan hoger de Hihglands in.

Hoera

Vandaag is Jari jarig hij is 12 jaar geworden.
Wat gaat het toch snel hij wordt al een hele knul en nog een jaartje dan gaat hij naar het voortgezet onderwijs.
Een school zijn we al aan het zoeken mede vanwege zijn pdd-nos is niet iedere school een geschikte plek.Er moet de juiste begeleiding zijn bv.
Maar we gaan goed en hebben de keuze al gemaakt waar Jari het ook helemaal mee eens is.
Anderhalve week geleden ben ik met zijn klas naar een chocolade fabriek geweest hier in Lelystad.We hebben daar een uitgebreide demo gehad over hoe chocolade gemaakt wordt.De eigenaar leegde op een lange tafel een paar emmers chocolade waarvan de kinderen 1 grote chocolade reep mochten maken.Zo werden er een paar bonbons gemaakt die erg lekker waren :-) en een grote paashaas.

Een week later waren we met de klas bij een rondleding van de plaatselijke waterzuiverings bedrijf iets minder kwa geur maar zeker niet minder interresant.
We hadden afgelopen week ook een vreemde gast in de tuin nml een specht.
Het was ook weer schoolreisje tijd en Renée is donderdag met haar klas naar Drievliet geweest en ondanks het iets minder mooie weer heeft ze het erg naar de zin gehad.
Deze week is het korfbal toernooi van school en daar doet Renée met haar klas aan mee.
We zijn nu ook aan het aftellen naar onze vakantie naar Schotland..

Dana

Afgelopen zaterdag was het 10 mei en was mijn moeder jarig en was het ook de dag dat vijf jaar geleden Dana bij ons thuis geboren werd.
Helaas is mijn zwarte meisje er niet meer en mis ik haar nog enorm.

Lieve Dana
Als een druppel kon zeggen
hoe erg ik je mis
dan regende het elke dag !

Zomers weer

We hebben er weer twee weken vakantie op zitten waarvan we de laatste week met de caravan naar een camping vlakbij de efteling zijn gaan staan.
Schitterend weer hadden we.Onze camping lag tegen de Loonse en Drunense heide aan dus gingen we elke avond een stuk wandelen.Wat ook erg leuk was dat bijna elke avond een lucht ballon over de camping heen ging.
De efteling was ook een succes.Het bleek dat we een rustige dag hadden uitgekozen want we hebben bij geen een atraktie langer dan tien min hoeven te wachten.
We kwamen ook nog een pauw tegen die net op dat moment zijn verenkleed liet zien
Daika was die week logeren bij mijn ouders en heeft het weer super naar der zin gehad.
Mijn moeder ging elke dag drie keer uitgebreid met haar wandelen.

Merk wel dat Daika wat ouder aan het worden is.Zo kon ze vroeger redelijk goed tegen de warmte maar dat is nu niet meer zo.Dan zou je toch denken dat ze wel een koel plekje opzoekt met deze warmte nou dus niet.Als ze maar bij ons in de buurt kan liggen is alles oké dus zorgen wij dat er voor haar schaduw vlak bij ons.

Sneeuw

Nu vind ik sneeuw altijd wel leuk en zeker voor de kinderen en de honden.
Maar nu vind ik het dus echt niet leuk en Daika al helemaal niet.
Vanmorgen bij het uitlaten bleef ze om de haverklap stil staan en had duidelijk last van de kou aan haar pootjes.Bij de kinderen die normaal sneeuw te gek vinden helemaal geen enthousiast geluid oid.Denk dat we allemaal toe zijn aan wat aangenamer weer.
Alhoewel ik van de besneeuwde omgeving toch wel genoot tijdens het wandelen.
Morgen is Renée jarig wordt al weer 10jaar.Wat gaat alles toch snel.
Volgende week geeft ze een partijtje samen met haar vriendinnetje die 11maart jarig was.

Bearded collie

Gistermiddag kwam ze dan Non onze logee.Daika moest er even aan wennen maar verder ging het meteen super.Heb altijd gedacht dat Beardies net zulke blaffers zijn als Nizinny's maar weet nu dat een Nizinny het daarvan wint.Mijn dochter keek enorm uit naar de komst van Non en ook vooral omdat ze dan mee kon als ik ze van school ophaalde.Vanmiddag ging Non dus mee naar school en daar werd ze door meerdere kinderen geknuffeld en Non vond alles prima.Daika hoef ik
echt niet mee naar school te nemen die vind al die drukke
en schreeuwende kinderen maar niks en gaat dan ook meeblaffen.
Tijdens onze wandeling in het bos was het ijs
echt gebroken en daagde de dames elkaar uit.
Ze lagen vanmiddag zelfs al dicht tegen elkaar aan te slapen.


Gisteren kreeg ik een droevig bericht van een beardie vriendin van mij.
Haar beardie Lady is op 6 jarige leeftijd overleden.
Veels te jong...
Heb vandaag ook meer dan normaal Dana in me hoofd gehad.
Mijn mooie zwarte meisje van 4 jr ook veels te jong heengegaan....................

Langzaam

Afgelopen week hebben we gewandeld in het park bij mijn ouders.
Oma had brood gespaard en dus gingen we de eendjes voeren.
Aangekomen bij het water was daar ook een zwaan die duidelijk mensen gewent was want ze kwam heel dichtbij.Helaas had ik geen camera mee en heb de foto gemaakt met mijn mobieltje en al zeg ik het zelf hij is goed gelukt.Schitterend beest.

Vanmorgen met Daika het bos in en mevr had het duidelijk weer naar haar zin.
Merk wel dat ze een maatje mist en langzaam groeien wij ook weer naar het idee toe van een tweede hond erbij.We hebben geen haast ook al was er iemand die beweerde destijds dat we Dana hebben laten inslapen omdat we een pup wilde.Mensen kunnen soms heel gemeen zijn.
Komend weekend is Crufts in Engeland HET honden evenement van europa.
Een vriendin van mij gaat er samen met een andere vriendin heen en wij krijgen de oppas van haar beardie.Is leuk voor Daika om weer even een vriendinntje om zich heen te hebben.

Daika

Sinds ongeveer twee jaar weten we dat Daika een erfelijke vorm van PRA heeft aan haar ogen
Ze was toen net vijf jr.

Gelukkig gaat de PRA heel langzaam en hopen we dat dit heel langzaam blijft gaan zodat ze nog lekker haar gang kan gaan.Daika heeft 1 nestje gehad wij waren dachten wij eerlijk en goed voorgelicht over de gezondheids achtergrond van Daika.Hadden haar volgens de regelementen van de rasvereniging laten controleren.Hoeveel waarde je moet hechten aan een oog onderzoek weet ik niet maar Daika heeft vier gezonde pups op de wereld gezet nu bijna vijf jr geleden waarvan er nu nog maar twee van over zijn.Reza 1 van haar drie zoons is een paar weken voor zijn vierde jr overleden aan de gevolgen van een zware epileptische aanval hij was daarbij ook al hartstikke blind.Dana was de dochter van Daika die bij ons was blijven wonen.Zij was vanaf haar geboorte een apart hondje met een "gebruiksaanwijzing".Wat later bleek een aangeboren karakterafwijking wij hebben haar met enorm veel pijn in ons hart in moeten laten slapen in 2007.Ik mis haar nog verschrikkelijk.Snap nog steeds niet dat er fokkers zijn die weten wat er in hun lijn zich afspeelt gewoon doorgaan met die lijn.

Blijkbaar is gezondheid niet het allerbelangrijkste .

Djupati

Sinds 1997 hebben wij een adoptie aapje van Stichting AAP.
We begonnen met een kapucijn aapje genaamd Chico hij werd later herplaatst in een bescherm park in Brazilie.Toen kwam Bobby hij is een java aapje en deze is herplaatst met zijn groep naar ouwehands dierenpark in Rhenen.
Nu hebben we sinds 2000 Djupati zij is geboren in 1994 en is dat zelfde jaar terecht gekomen bij Stichting AAP.Ze zat met een groep van 19 dieren in een proefdierlaboratorium in Duitsland.
Voordat Sctichting AAP de groep kon opvangen had het onderzoeksinstituut er al 14 geeuthaniseerd dus bleef er een groepje van 5 over waaronder Djupati die naar AAP kwamen.
De vijf waren er slecht aan toe ze waren zwaar ondervoed en een van de dieren was blind aan 1 oog.
Djupati

Het vergaat ze nu prima op het apeneiland bij Stichting AAP waar we soms gaan kijken.
Mijn twee kinderen hebben ook een diertje geadopteerd geen aapje maar een Kaukasus eekhoorn genaamd Bejala.

Beardie wandeling

De start van mijn eerste berichtje in mijn blog begint met een gezellige wandeling met een heleboel bearded collie's.
De rasvereniging had een snertwandeling georganiseerd in de soesterduinen.
De opkomst was super en de sfeer was lekker ontspannen.
Doordat Daika niet alles goed ziet kunnen we haar niet de gehele tijd los laten lopen.
Dus in het bos heeft ze aan de lijn gelopen en op het grote open zand gedeelte heeft ze ff lekker kunnen rennen.
Toen we terug waren bij het begin stond daar een lekkere pan snert klaar.
Alhoewel ik snert verschrikkelijk vind ging deze er toch wel goed in.
Daika was goed moe bij thuis komst en heeft de rest van de avond liggen slapen.