Zondagmiddag en ik was bezig om mijn mailbox op te schonen toen ik het volgende oude bericht tegenkwam over Daika.
Mevr K schreef het volgende: Haar overleden pon is een dochter van mijn gefokte reu Jerzy.
Zij wilde graag een nestje fokken met haar pon wat door vele was afgeraden omdat het teefje nogal bang was. Toch wilde graag en is naar Zwitserland gegaan voor een dekking. Uit die combinatie zijn (geloof ik ) 4 of 5 puppen geboren. Nu schijnt er een nakomeling uit die combinatie overleden te zijn aan epilepsie. Zij zelf had ook een pup aangehouden, die net als haar moeder niet vrij was en is op 4 jarige leeftijd ingeslapen. Ze zou van alles mankeren.
Nooit heb ik ooit iets negatiefs van haar gehoord, behalve toen ik onenigheid via haar forum kreeg. Ineenkeer zou haar pon een oogafwijking PRA hebben, (zoals de meeste van ons weten, is dat een erfelijke oogafwijking) Jerzy de vader van haar pon, is tot 10 jaar gecontroleerd op oogafwijkingen. Nooit is een oogziekte geconstateerd, maar dat wil niet zeggen dat hij geen drager zou kunnen zijn. Ik vroeg haar een kopij van de officiële uitslag, maar die heb ik nooit gekregen. Ook de fokker van haar pon kreeg de uitslag niet te zien. Jaren nadien was het toch geen PRA maar een andere ziekte genaamd NCL een neurotische afwijking. Daar zouden ook de 2 ponnen aan zijn overleden. Ook deze uitslag kregen wij niet te zien.
Over de hele wereld zijn 7 ponnen die afwijkingen hadden die leken op NCL. Deze ponnen woonden alle 7 in USA.
Ze had ook geklaagd bij de ponclub , de voorzitter had contact met mij opgenomen en een voorstel gedaan om samen aan de tafel te gaan zitten. Natuurlijk wilde ik dat wel, maar helaas liet ze dat afweten, dus van een gesprek is nooit gekomen.
Dat was de verdraaide versie van Mevr K zoals mevr K veel dingen zegt en doet ten gunste van zichzelf. Daika was een kind van Bardzo mi milo jestem cwany jerzy en pennon's iwona was geen bange hond als pup was ze onzeker maar door met haar te trainen was dat zo goed als weg. Daika was een vrolijke vrije gehoorzame hond thuis, lief voor kinderen en waaks echter op shows gedroeg ze zich onzeker en ze had een bloedhekel aan showen. Maar aangezien je dat nodig hebt om te mogen fokken. Ik heb destijds aan verschillende fokkers gevraagd incl Mevr K over het fokken met Daika en kreeg alleen maar positieve berichten over hoe gezond de lijn wel niet is dus ik kon zonder probleem met Daika fokken. Mij werd verzekerd dat de lijn gezond was. Mevr had ook al een reu in haar gedachte die ik zou moeten gebruiken. Ik vertelde welke reu ik op het oog had en al contact had gelegd met de fokker. Deze was niet mooi en fout volgens Mevr K was oa veels te groot. Echter destijds zat de vader van Daika in de lijn in zo goed als alle lijnen in Ned dus was voor mij een Ned combinatie uitgesloten. Had de fokker dit verteld en deze heeft Daika der stamboom bekeken en adviseerde mij geen Ned reu te nemen en gezien Daika aan de kleine kant was een wat grotere reu juist goed was. Daika kreeg vier pupjes. Twee van de 4 pups werden helaas op jonge leeftijd ziek waarvan een reu op driejarige leeftijd overleed tijdens een zware epileptische aanval en hij was op dat moment al compleet blind. Dana het teefje wat bij mij was gebleven had vanaf haar geboorte al karakter problemen en deze werden naar mate ze ouder werd helaas erger. Haar heb ik helaas moeten laten inslapen op vierjarige leeftijd. Mevr K wist hiervan heb haar regelmatig na de geboorte van de pups aan de tel gehad met ongevraagde adviezen. Een daarvan was dat het met Dana wel beter zou gaan als ze eenmaal een nestje zou hebben gehad.Toen de 2 pups waren overleden kreeg ik te horen via via dat met de hele combinatie van waar daika uitkwam nooit mee gefokt had mogen worden vanwege allerlij gezondheids problemen waaronder ook neurologische aandoeningen. Met Daika deed ik aan flyball en de trainer en ik merkte dat ze het allemaal niet goed meer kon volgen ondanks dat haar haar niet voor haar ogen zat. Dierenarts heeft haar ogen gecontroleerd en merkte dat ze niet alles zuiver meer zag. We dachten in eerste instantie aan PRA. Ik ging rond zoeken op internet en kwam op een Scandinavisch nizinny forum terecht waar een item over PRA was en ik vertelde over Daika. Kreeg toen een prive bericht van een fokker die mij erop wees dat het heel goed NCL zou kunnen zijn. In Zweden waren 9 Nizinny's overleden(bewezen na autopsie) van beide geslacht aan NCL. Deze 9 waren en zijn niet de enigste in de hele wereld maar de enigste waar voor onderzoek autopsie is gedaan. NCL is een erfelijke Neurologische aandoening en niet zoals Mevr K beweert dat het Neurotisch is. De fokker gaf me ook de naam en het mailadres van de Proff die er onderzoek naar deed. Met de hulp van mijn dierenarts en een groothandel die gespecialiseerd is in opsturen van bloed naar het buitenalnd zijn er bloedmonsters naar haar gestuurd. De Proff had mij gevraagd om te proberen meer bloedmonsters van Daika haar familie leden te verkrijgen zodat er met zekerheid een diagnose gesteld kon worden. Dit werd tegengewerkt door Mevr K. Ik had de hulp gevraagd van de Nizinnyclub of ik een oproep in het Ponblad mocht plaatsen. Dit werd in eerste instantie toegezegd echter nadat de voorzitter met Mevr K had gesproken en Mevr K (die toevallig destijds in het bestuur zat) werd er vanaf gezien. Wel kon ik een gesprek met Mevr K aangaan echter moest ik wel eerst mijn excusen aanbieden aan haar. Wat ik dus heb geweiderd. Heb destijds de onderzoek resultaten opgestuurd naar zowel de Nizinnyclub als het Nizinnyverbond. Heb ze ook aangeboden aan Mevr K en de fokker van Daika echter die hadden geen interesse. Heb door de jaren heen met veel mensen contact gehad die mij konden vertellen dat met de hele lijn van Daika van alles mis was. Oa, heel nest ingeslapen vanwege allerlij neurologische problemen, ingeslapen vanwege karakterstoornis, hart problemen, tandglazuur problemen . Het zou een fokker goed staan niet alles achter gesloten deur te houden zoals Mevr K mij adviseerde te doen maar open te zijn als er iets mis gaat. Op die manier kan je veel leed voorkomen.
